هسته اقلیت

اول ماه مه فرا میرسد . روزیکه کارگران سازوبرگ وقوای خویش را سان می بینند و حاصل رزم سالانه شان را به ارزیابی مینشینند. روز کارگران، روز سخن گفتن از آنچه باید باشد و نیست . روزیکه باید پرده از بردگی معاصر برداشت و شناعت نظام کارمزدی را به رخ عالم کشید. تا همه بدانند ، جهنمی که سرمایه آفریده است قتلگاه میلیونها زن ومردوکودک و زرادخانه ای علیه آزادی وسعادت بشری وپیش کشنده اعتقادات وعقب مانده ترین سنت های روبزوال است وبجا آورند که جهانی دیگر ممکن وضروری است . جهانی عاری از ستم واستثمار وفارغ ازبردگی زنان و فقرو بیعدالتی وسلطه . جامعه ای آزاد از طبقه ودولت. جامعه ای که حتی میل به استثماردیگری همچون برده داری شرم آور باشد .جامعه ایکه تبعیض جنسی را توحش وعقب ماندگی می داند . گذار به این جامعه ؛ از اداره اقتصاد وسیاست بدست کارگران و حاکمیت برسرنوشت خویش ( نه سرنوشت دیگری )میگذرد.. (بیشتر…)